Still Wakes the Deep

The Chinese Room tarafından geliştirilen ve Secret Mode tarafından yayınlanan Still Wakes the Deep, sizi gerçekten de tüyler ürpertici bir hayatta kalma ve psikolojik korku hikayesinin içine çekiyor. Aralık 1975’te Kuzey Denizi’ndeki tehlikeli bir petrol platformunda geçen oyunun atmosferi hem korkutucu hem de büyüleyici.

• Still Wakes the Deep, PC platformunda incelendi.
• Temelinde birkaç çatlak bulunan atmosferik bir zafer: Still Wakes the Deep!

The Chinese Room tarafından geliştirilen ve Secret Mode tarafından da 18 Haziran 2024’te yayımlanan hayatta kalma ve korku oyunu Still Wakes the Deep, sorunlu bir geçmişi olan Glasgowlu elektrikçi Cameron “Caz” McLeary’nin yasal sorunlardan kaçmak için petrol platformunda çalışmaya başlamasını anlatıyor.

Still Wakes the Deep hikayesi

Umutsuz bir kaçış olarak başlayan bu macera kısa sürede kabus gibi bir maceraya dönüşüyor. Felaketle sonuçlanan bir olay sondaj kulesinin hasar görmesine neden oluyor ve Caz çöken yapının içinde kontamine petrolden doğan korkunç yaratıklardan kaçmak zorunda kalıyor.

Hikaye duygusal derinlik açısından zengin; suçluluk, hayatta kalma ve günahlardan arınma temalarını işliyor. Lovecraftian korku unsurları ustalıkla uygulanmış ve beni kendine bağlayan sürükleyici ve ürkütücü bir atmosfer yaratmıştı. İskoç ortamı özgünlük ve kendine has bir tat katarken, karakterlere etkileyici performanslarla hayat veren tamamı İskoç seslendirme kadrosuyla destekleniyor.

Senaryo ve performanslar benim için oyunu gerçekten güzelleştirdi. Canavara dönüşen işçiler, insanlıklarını bir kısmını hala tutarak kendilerine sempati duyulmasını sağlıyorlar. İşçiler için çok üzüldüğüm zamanlar oldu, bazıları sevdikleriyle konuşmaya çalışırken, diğerleri hala ne olup bittiğini bilmeden şaşkınlık içindeydi. Özellikle sonlara doğru, pompa kontrol odasında Roper adında bir adam vardı ve Rennick’i uzak tutmamız için bize yalvarıyordu. Neredeyse onu yalnız bırakıp oyunu devam ettirmek istemedim. (Kendileri için üzülmediğim tek karakterler açgözlü patron Rennick ve ırkçı Addair’di.)

Oynanış mekanikleri

Still Wakes the Deep, gizlilik ve çevresel bulmacalara dayanan bir birinci şahıs oyunu. Bir dövüş sisteminin olmaması, güçsüzlük hissini artırarak her kararı ve hareketi kritik hale getiriyor. Bu yaklaşım etkili bir şekilde gerilim yaratırken, oyunun bazı eksikliklerini de ortaya çıkarıyor. Oyun, sizi sürekli ileriye doğru yönlendiren görsel ipuçları nedeniyle keşif için çok az alanla aşırı doğrusal hissedebiliyor. Bu tasarım seçimi, anlatı akışını sürdürmeyi amaçlasa da bazen daha açık uçlu bir deneyimi tercih edenlerin ilgisini dağıtabilir. Ek olarak, oyun içindeki sınırlar, ulaşılabilir gibi görünen ancak ulaşılamayan alanlar ve olay akışı aksini gerektirene kadar açıklanamaz bir şekilde kapalı kalan kapılarla sorunlu olabiliyor. Canavarlar sık sık nesnelerin içinden geçerek deneyimi olumsuz etkiliyor ve az gelişmiş yapay zekaları onları geçmeye çalışırken çok az zorluk çıkarıyor.

Bu kusurlara rağmen, “Still Wakes the Deep” oyuncuların dikkatini hikaye noktalarında tutma konusunda oldukça başarılı. Autopsy Simulator felaketinden sonra, bu oyun bir can kurtaran gibi geldi ve etkili sekanslamanın nasıl yapılması gerektiğini gösterdi.

Grafikler ve tasarım

Görsel olarak oyun, akıldan çıkmayacak kadar güzel bir ortam yaratma konusunda başarılı. Bozulan petrol platformu, sert hava koşullarıyla birleştiğinde sürekli bir korku hissi uyandırıyor. “The Thing” ve “Midsommar” gibi filmlerden esinlenen sanat yönetimi, sondaj kulesinin her köşesine nüfuz eden bir izolasyon ve korku hissini yakalıyor. Renkler “Annihilation “ın doğaüstü niteliğini çağrıştırarak hem akıldan çıkmayan hem de büyüleyici bir atmosfer yaratıyor. Mutasyona uğramış insanların tasarımları etkileyici ve genel deneyimi geliştiren bir içgüdüsel korku katmanı ekliyor.

Değerlendirme

Güçlü yönlerine rağmen, oyunun kayda değer kusurları var. Çok doğrusal hissettiriyor. Her oyunun birden fazla seçenek sunması gerekmese de biraz daha fazla keşif hoş olurdu. Oyun, her yerde bir sonraki adımda nereye gidileceğini gösteren sarı boyalarla aşırı derecede yönlendirilmiş. Bu, sınırlarla ilgili sorunlardan kaynaklanıyor gibi görünüyor – bu yönergeler olmadan oyun tasarımı mantıklı gelmiyor olabilir.

Still Wakes the Deep sürükleyici bir anlatı ve görsel olarak çarpıcı, atmosferik bir deneyim sunarak korku türüne övgüye değer bir katkı sağlıyor.

Doğrusal oynanışına rağmen, duygusal hikaye anlatımı ve sürükleyici dünyasıyla kalıcı bir etki bırakmayı başarıyor. Bir psikolojik korku hayranı olarak, oyunda yapısal sınırlamalarından tam olarak kurtulamasa bile beğenilecek çok şey buldum.

Oyun incelemeleri için temel kriterlerimizi merak ediyorsanız,
İnceleme ve etik politikamıza göz atabilirsiniz.